W piątek 27 maja br. w Małopolskim Centrum Kultury SOKÓŁ w Nowym Sączu podsumowano drugą edycję Konkursu Literackiego „PIĘKNO MAŁOPOLSKI – SŁOWEM OPISANE”, pod Honorowym Patronatem Marszałka Województwa Małopolskiego – Witolda Kozłowskiego. W uroczystej gali wzięło udział dwoje uczniów z naszej szkoły wraz z opiekunką i rodzicami. Wśród laureatów znaleźli się: Gabriela Wilczek z kl. 5b (II miejsce w kategorii poezji do lat 13 za wiersz „Rajbrocki kościółek”); Katarzyna Kanownik z kl. VI (wyróżnienie w kategorii prozy do lat 13 za reportaż „W garderobie babci Zosi”) oraz Samuel Dekert (wyróżnienie w kategorii poezji 13 – 17 lat za wiersz „Modlitwa o pokój”). Oprócz pamiątkowych nagród uczniowie otrzymali piękne wydanie Almanachu z utworami laureatów pierwszej jego edycji z 2021 roku – znajduje się w nim wyróżniony rok temu wiersz Jagody Gajec „Na lipnickim Rynku” oraz „Kartka z pamiętnika lipy” autorstwa Kasi Kanownik. Miłym zaskoczeniem dla słuchaczy było odczytanie na scenie fragmentów nadesłanych utworów przez aktorów Teatru Robotniczego im. Bolesława Barbackiego w Nowym Sączu. Osobną kategorię i ciekawostkę zarazem stanowiły teksty napisane gwarą, czytane podczas gali przez samych autorów. Przed występem uczestnicy brali udział w warsztatach literackich, a ceremonię wręczania dyplomów i nagród wzbogaciło muzyczne wykonanie utworów Jonasza Kofty.

Piękno Małopolski łatwo dostrzec, ale z pewnością trudniej opisać, tak aby nie powielać istniejących już przekazów. Jak przekonywali organizatorzy, młodym twórcom nie brakowało ani kreatywności, ani inspiracji. Ze wszystkich regionów naszego województwa nadesłano aż 305 utworów (w tym: 218 wierszy i 87 form prozatorskich). Tym bardziej jesteśmy dumni z osiągnięć naszych uczniów.

Beata Fortuna

 

I. Modlitwa o pokój

Święty Wojciechu, Szczepanie, Jakubie

I Ty, Najświętsza Panienko z Dzieciątkiem,

pomóżcie mi, kiedy się gubię

i nie wiem, co zrobić z życia wątkiem.

 

Na horyzoncie gromadzą się chmury

i pędzą przed siebie gdzieś.

Od powietrza, głodu i wojny

ochrońcie mnie i całą wieś.

 

Święci polnych dróg, Orędownicy moi,

co myślami bujacie w niebie,

obudźcie się, proszę, w tej kapliczce przydrożnej

i spójrzcie z troską na ziemię.

 

Nie odwracajcie się plecami,

gdy woła Was świat.

Niech skończy się ten konflikt zbrojny.

Niech rozkwitnie na nowo pokój - ten delikatny kwiat.

 

Oren

 

II. Rajbrocki kościółek

Był koniec wieku piętnastego,

gdy na tych ziemiach wydarzyło się coś straszliwego!

Spokojna rzeka Uszwica po deszczach wezbrała,

dla domów i upraw litości nie miała.

Toczyła w gniewie swe wody zimne,

niszcząc doszczętnie dobytki rodzinne.

Kościół jak drzewo z korzeni wyrwała,

ale w swych nurtach go nie pochowała.

Bo ten jak tratwa na wodzie dryfował    

i do Lipnicy w mig zawędrował.

Wielkie było lipniczan zdziwienie,

by u nich pozostał, poczuli pragnienie.

Jak znak Boży ten cud traktowali

i już nam kościółka nie oddali.

Nie rozmyślali długo rajbroczanie, 

do nowej budowy się rychło zabrali.                                   

Święta Kinga z pomocą przybyła,

wszak tutaj przed Tatarami się niegdyś schroniła.

Za ocalenie życia dziękowała Bogu szczerze,

utwierdzając mieszkańców w głębokiej wierze.

Drewniane bale zaczęto już ciosać,

Gdy nową przeszkodę zesłały niebiosa.

Na placu budowy sterta modrzewi topniała po nocy,

Złodziej jak lis zakradał w mroku.

Przyczaili się w końcu kamraci na czatach,

chcieli czym prędzej rabusia złapać.

Próżno trzymali straż kilka długich nocy,

aż za dźwiękiem kopyt poszli raz w strugach słoty.

Na pagórek się wspięli i nagle ujrzeli

drewno na kościół i konia w mglistej bieli.

Mądrzy chłopi  Boży znak odczytali,

żeby nowy kościół uchronić od wodnej fali.

Tam gdzie niebo miejsce wybrało,

kościół Narodzenia Maryi Panny wybudowano.

Tak po dziś dzień stoi ta świątynia       

i do swego wnętrza dzwonem nas przyzywa.

                                                                                              Daffodil

III. W garderobie babci Zosi

Wspomnienia nie do podrobienia

Zawsze z rodzeństwem lubiliśmy słuchać opowieści naszego dziadka, który tak ciekawie wspominał młodzieńcze lata. W tych pełnych humoru gawędach zawierał cenne życiowe wskazówki, cierpliwie tłumaczył, co dobre, a co złe. Niestety dziadka już z nami nie ma, a rolę eksperta od czasów minionych przejęła babcia Zosia. Zapytana niedawno o to, do czego tęskni najbardziej, odparła, że brakuje jej pracy. Jak to? – pomyślałam. Przecież babcia ma cały czas mnóstwo zajęć na głowie. I tak się zaczęła opowieść.

Praca po godzinach

- Kiedyś pracowałam chałupniczo jako szwaczka. Było nas więcej, szyłyśmy rękawice. Nasz brygadzista sprowadzał dużą ilość gotowego materiału i dostarczał nam towar w kartonach. Aby uszyć partię rękawic, pracowałam dopiero wieczorami, przez dzień musiałam zająć się dziećmi i obowiązkami domowymi.

Nie był to dla babci łatwy kawałek chleba, maszyny napędzane mięśniami nóg i rąk czasem odmawiały posłuszeństwa, światło też płatało różne figle, więc zostawała igła i nitka w ręku. Ale na szczęście zawsze miała przy sobie dziadka, który wytrwale jej towarzyszył. Czy pomagał jej jakoś? – O, tak! Babcia Zosia wygrzebuje z szuflady drewniany patyk, który na końcu jest rozwidlony czterema gałązkami i mówi, że tym rogalem dziadek pomagał jej odwracać rękawice, które uszyła, z lewej strony na prawą. – Bardzo pracochłonne zajęcie – dodaje – ale cieszyło człowieka, bo zawsze parę groszy wpadło do kieszeni.   

Słuchając tej opowieści, nie mogę się nadziwić. Przecież dzisiaj tak prosto iść do sklepu i kupić gotowe rękawiczki. I jaki wybór duży! Czasem trudno się zdecydować. Czasy dawno się zmieniły. Ręczne szycie rękawic przestało być opłacalne i byłoby już chyba kompletnie niewydajne. Ciekawe, czy zachowała się jeszcze jakaś para tych ręcznie wykonanych rękawic. – Wiesz, Kasiu – zastanawia się babcia – tych już pewnie nie znajdę, ale mam coś podobnego w szufladzie. Po chwili znów wraca, uśmiechając się tajemniczo, a w rękach trzyma jakieś kolorowe cudeńka.

Unikatowa garderoba

- Nazywaliśmy to robótki na drutach – śmieje się babcia. – Przez okres wiosenny czy też letni produkcja przepięknych szalików, rękawiczek, czapek, swetrów czy też kamizelek a nawet skarpet była słaba. Dopiero gdy zakończyły się prace polowe i nadeszła jesień a potem zima,  praca ruszała pełną parą. Kobiety nie nudziły się wieczorami, domy tętniły życiem. – Często wpadała sąsiadki, wymieniałyśmy się własnymi pomysłami, nowymi wzorami. Wesoło mijał czas. Młode dziewczyny też chętnie uczyły się od nas, bo to przecież cudowna pasja.

Babcia Zosia twierdzi, że szalik czy czapka to w jeden wieczór powstawała, natomiast swetry to co innego – nieraz kilka dni trzeba było poświęcić, żeby pracę wykonać. A że zimy były długie i srogie, to i zapotrzebowania były duże. O, przypominam sobie coś! W garderobie rodziców niedawno widziałam karton pełen grubych swetrów. Biegnę podekscytowana i od razu je przynoszę. Jest! – wołam uradowana i otwieram paczkę. Wyciągam z niej różowy golf mojej mamy. Czy to twoja robota, babciu? – upewniam się. – Tak, to  golf Agnieszki, który zrobiłam w dwa wieczory. Uparła się, że musi mieć właśnie różowy, bo taki był akurat modny w tamtym sezonie. W pewnej chwili coś przykuło moją uwagę.

– O, tu znalazłam jedną skarpetę... Jaka ładna! W prążki zielono - niebieskie, z grubej wełny. Oj, stopa trochę rozpruta... – Nie szkodzi – pociesza mnie babcia. – To bardzo łatwo zacerować. Nie mam pojęcia, o czym mówi, chociaż wydawało mi się, że z polskimi słówkami całkiem dobrze sobie radzę. Po chwili rozjaśnia mi się trochę w głowie, bo babcia zamiast mi tłumaczyć, nawleka włóczkę na igłę i zręcznie wywija nią nad skarpetą. W międzyczasie snuje dalej swoją opowieść.

Kręć się kręć, wrzeciono

Dowiaduję się, że aby powstał sweter, trzeba było uruchomić cały proces. Na wsi hodowano dużo owiec. Gdy przychodził czas ich strzyżenia, gospodarz robił to bardzo starannie, by runo było jak najlepsze. Potem spotykano się w domach i ręcznie skubano owczą sierść, aby przygotować ją do przerobienia na wełnę. Z cienkich włókien już na kołowrotku powstawała przędza. Następnie zwijano ją w podłużne motki. Do tego zajęcia często wykorzystywano dzieci – trzymały ręce w górze, a ktoś drugi zwijał wełnę w kłębek.  A jakim sposobem wełna stawała się różowa? – Motki wkładano do miedzianych kotłów i struganymi drewnianymi kijami mieszało się je w gorącej wodzie – wyjaśnia babcia. Dobierano odpowiedni barwnik. Można było samemu kupić go w sklepie. Cały ten proces odbywał się ręcznie. No, a dopiero na końcu można było bawić się drutami, przeplatając wełnę. Powstawanie wzorków to była ostatnia prosta.

Bardzo miło i tak ciepło robi się na sercu, gdy słucha się wspomnień z ust babci.

Pożycz od babci druty

Zastanawiając się, kto dzisiaj poświęciłby tyle czasu na tak pracochłonne zajęcia, coś korci mnie, by zajrzeć do Internetu. I co? Ze zdumieniem odkrywam: „Ręczne dziewiarstwo wraca do łask. Robienie na drutach przeżywa prawdziwy renesans. Dziergają młode projektantki, wielbicielki mody a nawet zestresowani pracownicy korporacji”. Znajduję nawet zwierzenia znanego aktora, Ryana Goslinga, który twierdzi, że robienie na drutach jest fajne. Nietypowe hobby wzięło się z nudy, kiedy na planie filmowym siedział przez wiele godzin ze starszymi paniami, które robiły na drutach. Poprosił je, żeby pokazały mu, jak to się robi. To był najbardziej odprężający dzień w jego życiu – przekonuje.

Może jednak pożyczę od babci druty? Własnoręcznie robione czapki czy swetry rzeczywiście znów stały się modne. Poza tym dzierganie ma wiele zalet. Przyglądam się tym babcinym szalikom i swetrom i wiem na pewno – są wyjątkowe, bo niepowtarzalne. To musi być duża frajda zrobić coś samemu, czego nie ma nikt inny i nie kupi tego w sklepie. Na tym chyba polega modowe szaleństwo.

Kalinka

 

23 maja byliśmy na wycieczce w Wadowicach i Krakowie.

Najpierw poszliśmy do kościoła pod wezwaniem Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach. Zobaczyliśmy chrzcielnice, przy której został ochrzczony Jan Paweł II. Potem poszliśmy na kremówki papieskie. Następnie zwiedzaliśmy dom rodzinny Karola Wojtyły. Pani przewodnik opowiedziała nam o życiu Lolka i pokazała jego dom. Gdy wyszliśmy z muzeum, czekała na nas niespodzianka. Była to ciuchcia, w której jechaliśmy szlakiem Karola Wojtyły. Zaśpiewaliśmy "Barkę" - ulubioną pieśń Papieża inne piosenki religijne.

Kolejnym celem naszej wycieczki było ZOO w Krakowie. Widzieliśmy papugi, małpy, zebry, słonie i inne zwierzęta żyjące na świecie.

Pod koniec pojechaliśmy do McDonalda. 

red. Julia Jędrzejek - uczennica klasy V a

Zwarci, gotowi i uśmiechnięci ósmoklasiści w tych dniach przystąpili do egzaminów zewnętrznych.

20 maja, w piątek uczniowie klas pierwszych i drugich w Teatrze Groteska oglądali  spektakl Porwanie Baltazara Gąbki czyli Smok & Roll.

Uczniowie mieli okazję oglądać bogate w sceniczne formy wyrazu, barwne i przede wszystkim dynamiczne widowisko, w nowym, oryginalnym spojrzeniu na dzieło Stanisława Pagaczewskiego. Mogli podziwiać ciekawe kostiumy, maski i animacje filmowe na telebimach. Wykonywana  na żywo muzyka nadała całości  fantastyczny wymiar. Ścieżkę muzyczną stanowiły utwory zespołu: Globalne Ocieplenie oraz covery i przeróbki przebojów gwiazd takich jak: The Jackson 5, The Doors, Rolling Stones, Pink Floyd, The Beatles czy wreszcie Elvis Presley. Wydawało by się, że sztuka będzie zbyt trudna i mało interesująca dla małych odbiorców. Okazało się, że przedstawienie było dla naszych uczniów niesamowitym przeżyciem i wyśmienitą rozrywkę. Bardzo się im podobało. Większość z nich po raz pierwszy była w teatrze.  W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się w restauracji McDonald's, gdzie dzieci samodzielnie składały zamówienia. To doświadczenie również sprawiło im dużo radości.

red. B. Golemiec

Przedstawiciele Szkoły Muzycznej I stopnia w Żegocinie odwiedzili naszych podopiecznych, aby podzielić się z nimi próbkami swojego talentu, pokazać im jakie umiejętności można nabyć na ich zajęciach. Dzieci poznały różne instrumenty, ich brzmienie i sposób gry na nich. Mogły też wysłuchać kameralnego koncertu przygotowanego przez młodych muzyków. Nauczyciele Szkoły Muzycznej w Żegocinie zaprosili wszystkich chętnych na najbliższe przesłuchania.

red. B. Golemiec

Nasi najmłodsi uczniowie udali się wraz z opiekunami do Publicznej Biblioteki w Rajbrocie, aby poznać to miejsce, zaznajomić się z zasadami wypożyczania książek oraz zachowania w bibliotece. Pani bibliotekarka czytając fragment książki zachęcała dzieci do wypożyczania oraz czytania. Uczniowie z zaciekawieniem słuchali i zadawali pytania Za swoje grzeczne zachowanie zostali nagrodzeni smacznymi cukierkami. Niektórzy uczniowie wypożyczyli książki, inni obiecali wrócić z rodzicami i założyć karty biblioteczne. Wszyscy pokładamy nadzieję, że takie spotkania przyczynią się w przyszłości do zwiększenia czytelnictwa wśród naszych uczniów.

red. B. Golemiec

18 maja 1920 rok - 18 maja 2022 rok

Pamiętamy...

Pragniemy poinformować, że nasza szkoła w tym roku wzięła udział w rekrutacji Fundacji Orange 

 #SuperKoderów.

W słoneczne, sobotnie popołudnie 14 maja 2022 r., na boisku "Orlik" w Rajbrocie został rozegrany Turniej Gry w Fińskie Kręgle o Puchach Dyrektora Szkoły w Rajbocie. Wzięły w nim udział 22 dwuosobowe drużyny z różnych miejscowości: Rajbrotu, Łąkty, Limanowej i okolic. Turniej pierwszym rzutem uroczyście ropozczęła, a na końcu nagrody wręczyła pani wicedyrektor Małgorzata Rudek pierwszym. Opiekun Orlika Pan Krzysztof Janiczek wraz z żoną zajęli 2 miejsce, bracia Piotr i Filip Fąfara 5., natomiast drużyna ks. Krzysztof Jankowski - nasz katecheta i Grzegorz Czoch - absolwent naszej szkoły, zajęli 7. miejsce. Gratulujemy!

Pogoda dopisała, turniej przebiegał w miłej atmosferze.

red. K. Jankowski

10 maja trzech uczniów z najmłodszych klas naszej szkoły uczestniczyło w finale ogólnopolskiego Konkursu Kaligraficznego "Bakałarz 2022". Warto wspomnieć, że chcąc wziąć udział w konkursie, uczniowie przez sześć miesięcy wypełniali karty z zadaniami, które przesłali w kwietniu na adres redakcji Wydawnictwa "Promyczek". Na liście finalistów z każdej kategorii wiekowej znaleźli się sami najładniej piszący, a wśród nich nasi uczniowie. Tegoroczna edycja odbyła się w Pałacu Młodzieży w Nowym Sączu, a rozdanie nagród w Ratuszu Miejskim. Po ogłoszeniu wyników przez komisję sprawdzającą okazało się, że

Wicebakałarzem w kategorii klas drugich został Fabian Trojan - uczeń klasy II a. 

Uczestnikom bardzo serdecznie gratulujemy, gdyż sam fakt bycia finalistą jest ogromnym osiągnięciem i wyróżnieniem. Fabianowi składamy wyrazy uznania i życzymy, aby nie zaniechał pracy nad doskonaleniem kształtu pisma i zawsze chętnie kaligrafował. 

Wiosna to czas odnawiania się przyrody i początek nowego życia.

6 maja 2022 r. odpowiadając na apel organizatorów  akcji, tj. Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego  oraz Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Małopolskiego  podjęliśmy wyzwanie przyłączając się do akcji.

Celem akcji było budzenie i wzmacnianie świadomości ekologicznej mieszkańców Małopolski,  ich odpowiedzialności za środowisko naturalne, kształtowanie postaw i świadomości ekologicznej, zwrócenie uwagi na problem pozostawiania śmieci na terenach rekreacyjnych, odpowiedzialności za stan środowiska, przeniesienie postaw na praktykę codzienną, oraz propagowanie aktywnej edukacji ekologicznej prowadzonej w terenie, na świeżym powietrzu.

Akcja miała również na celu pokazanie uczniom, że rozwiązaniem problemu zaśmieconego środowiska nie jest tylko zbiórka śmieci, ale głównie zmiana nawyków w codziennym życiu (segregacja i umiejętne gospodarowanie odpadami).

W tym dniu  uczniowie klas I–VIII zaopatrzeni w worki i jednorazowe rękawiczki uczestniczyli w akcji ekologicznej usuwając śmieci w centrum wsi, a także wzdłuż dróg z Rajbrotu prowadzących do Muchówki, Wojakowej, Lipnicy Murowanej, Bytomska. Niewątpliwie największym wyzwaniem było porządkowanie drogi w lesie w „Rakowcu”.
Z przykrością musimy stwierdzić, że większość zebranych odpadów (a było ich nie mało!), to śmieci porzucone przez kierowców i pseudo turystów odwiedzających ten piękny zakątek naszej „Małej Ojczyzny”

Dzięki pięknej, słonecznej pogodzie akcja przebiegła szybko i sprawnie, a efekty pracy uczniów były imponujące. Czynny udział w tym przedsięwzięciu dał uczniom do zrozumienia, że należy dbać o swoje środowisko oraz czystość otoczenia. Coraz więcej mieszkańców naszej miejscowości zyskuje wiedzę, jak szkodliwe jest zaśmiecanie terenów zielonych. Pozostawiony w zaroślach plastik, czy resztki organiczne nie tylko przeszkadzają w udanym wypoczynku, ale stanowią również realne zagrożenie dla dziko żyjących zwierząt, zaś szklana butelka łatwo może stać się przyczyną pożaru. Dlatego tak ważne jest uświadamianie społeczeństwu, że nie żyjemy w próżni i każde nasze zachowanie ma wymierne skutki dla środowiska.

Dołączyliśmy więc do zmian na lepsze, dbając o lokalną przyrodę i otoczenie wokół nas.

A jak nam poszło, oceńcie sami….

Opiekunowie akcji dziękują wszystkim za zaangażowanie. 

Red. Barbara Matlęga - nauczyciel biologii.

4 maja w naszej szkole odbyła się uroczysta akademia z okazji Dnia Flagi Rzeczypospolitej oraz Rocznicy Uchwalenia Konstytucji 3 maja, w której uczniowie przypomnieli zgromadzonym fakty związane z historią naszego kraju oraz ustalenia dnia 2 maja jako Święta Flagi. Koordynatorem uroczystości była pani Magdalena Pajor, a nad oprawą muzyczną, która uświetniła słowo mówione oraz scenki, czuwała pani Dorota Golonek - Suder.  

Pani Wicedyrektor Małgorzata Rudek oraz przedstawiciele uczniów naszej szkoły należący do Pocztu Sztandarowego wraz z opiekunem uczestniczyli w Gminnych Uroczystościach w Lipnicy Murowanej, podczas których uczczono 231. Rocznicę Uchwalenia Konstytucji 3 Maja oraz Dzień Strażaka. Na placu przed OSP w Lipnicy Murowanej spotkały się reprezentacje wszystkich jednostek OSP oraz poczty sztandarowe szkół. Przy dźwiękach muzyki granej przez orkietrę dętą przemaszerowano do kościoła parafialnego, by uczestniczyć we mszy św. Następnie na rynku odśpiewano hymn państwowy i odbyło się uroczyste podniesienie flagi na maszt, po czym głos zabrał Wójt Gminy Tomasz Gromala, który przypomniał trudne wydarzenia XVIII wieku w naszym kraju, nawiązał do wojennej sytuacji za wschodnią granicą, a także podziękował strażakom za ich służbę mieszkańcom gminy. Potem wszyscy udali się pod pomnik św. Floriana oraz Pomnik pamięci żołnierzy AK, by tam złożyć wiązanki i zapalić znicze.  

WYNIKI ETAPU WOJEWÓDZKIEGO KONKURSU PPKP

 

Dnia 28 kwietnia w Urzędzie Marszałkowskim w Krakowie  odbył się finał etapu wojewódzkiego XXI edycji Ogólnopolskiego Konkursu „Poznajemy Parki Krajobrazowe Polski”, którego celem było wyłonienie najlepszej drużyny reprezentującej Małopolskę na etapie ogólnopolskim.

Jak już wcześniej  informowaliśmy, w tym konkursie brały udział uczennice naszej szkoły, które tworzyły drużynę w składzie: Jagoda Gajec, Dominika Janiczek oraz Weronika Sikora.

Do etapu ogólnopolskiego przeszła Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Ciężkowicach, którym serdecznie gratulujemy, życząc powodzenia na etapie ogólnopolskim.

Nam pozostaje niedosyt, gdyż dziewczęta włożyły wiele wysiłku, aby znaleźć się w gronie najlepszych. Mimo wszystko należą im się ogromne brawa, bo do zwycięskiej drużyny zabrakło tylko 7pkt, a do miejsca na podium tylko 3pkt. Zatem plasując się na IV miejscu wśród 11 drużyn w Małopolsce, to też jest sukces!

Rywalizacja zwłaszcza drużyn Pogórza była bardzo zacięta, bo to oni zajęli czołowe miejsca, pomijając  Szkołę Podstawową nr 1 im. Adama Mickiewicza w Krzeszowicach z Rudniańskiego Parku Krajobrazowego.

Gratulujemy pozostałym uczestnikom, ponieważ dotarcie do tego etapu świadczy o ich ogromnej wiedzy i zaangażowaniu.

Ostateczne  wyniki można poznać na stronie: https://zpkwm.pl

W kwietniu w naszej szkole odbyła się kolejna edycja Szkolnego Konkursu Historycznego „Polska Piastów” . Konkurs skierowany jest do uczniów klas IV – VI, a jego główny cel, to popularyzowanie i pogłębianie wśród młodzieży wiedzy o dziejach państwa polskiego.

Zmagania miały charakter dwuetapowy.

W I etapie, który polegał na rozwiązaniu testu, wzięli udział wszyscy chętni uczniowie klas IV – VI.  Do II etapu zakwalifikowało się po 2 uczniów z każdej klasy, którzy uzyskali najwyższe wyniki. Byli to: Ireneusz Dekert, Jakub Radzięta – kl. IV a; Martyna Fitrzyk, Katarzyna Łacna – kl. IV b;  Filip Szpil, Julia Jędrzejek – kl. V a;  Natalia Bieniek, Konrad Bieniek – kl. V b; Jagoda Gajec, Katarzyna Kanownik – kl. VI.

II etap konkursu przeprowadzony został dnia 22 kwietnia i składał się z dwóch części. Zmagania rozpoczęły się od udziału w szkolnej grze, podczas której uczniowie musieli wykazać się nie tylko wiedzą, ale również nie lada sprytem i odwagą. Spotkane po drodze baśniowe postacie były bowiem  przychylne tylko tym, którzy potrafili uporać się z określonymi zadaniami. Walka o „kryształowe kule” była więc zacięta. Na szczęście wszyscy z powodzeniem ukończyli grę.

Druga część konkursu  miała formę zmagań indywidualnych i drużynowych. Uczestnicy mogli sprawdzić swoją wiedzę i umiejętności z zakresu chronologii, narracji oraz analizy i interpretacji historycznej. Uczniowie m.in. odpowiadali na pytania na podstawie wysłuchanych piosenek, krótkiego filmu edukacyjnego, czy też pracowali z mapą.

Wszyscy uczestnicy konkursu  prezentowali bardzo wyrównany poziom, a o zwycięstwie zadecydowała minimalna przewaga punktowa. 

Poniżej prezentujemy wyniki. 

 

Zmagania drużynowe:

I miejsce – kl. V b

II miejsce – kl. IV a, kl. VI

III miejsce – kl. Va

 

Zmagania indywidualne:

I miejsce – Natalia Bieniek – kl. V b

II miejsce – Konrad Bieniek  - kl. V b

III miejsce – Ireneusz Dekert – kl. IV a, Jakub Radzięta – kl. IV a, Jagoda Gajec – kl. VI

 

Zwycięzcy uhonorowani zostali dyplomami oraz nagrodami książkowymi. Gratulujemy i zapraszamy do udziału w kolejnych edycjach konkursu.

Organizatorzy:

Mirosław Koralewski

Anna Piech