CELE KONKURSU:

• popularyzowanie działań artystycznych
• rozwijanie kreatywności
• promowanie młodych talentów
• rozwijanie zainteresowań uczniów
• promowanie alternatywnych form spędzania wolnego czasu
• wyłonienie najciekawszej osobowości wśród osób posiadających różnorakie talenty i umiejętności

UCZESTNICY KONKURSU:

Konkurs skierowany jest do wszystkich uczniów edukacji wczesnoszkolnej Publicznej Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Rajbrocie , którzy chcą zaprezentować na forum szkoły swoje zainteresowania, pasje, hobby, osiągnięcia

Uczestnikiem konkursu może być każdy uczeń lub grupa uczniów (do 5 osób).

TERMIN KONKURSU:

12.01.2022r. (środa)

FORMA KONKURSU:

Krótka prezentacja:

• śpiew
• taniec
• pokaz umiejętności gry aktorskiej
• pokaz sprawności fizycznej
• małe formy teatralne
• gra na dowolnym instrumencie
• recytacja
• występy sportowo-akrobatyczne
• zdolności manualne (np. origami) lub plastyczne
• inne . . .

INFORMACJE OGÓLNE:

• Prezentacja nie może być dłuższa niż 5 minut.
• W przypadku utworu muzycznego prezentacja dotyczy jednej piosenki lub utworu. Wykonawca może wystąpić z własnym akompaniamentem lub podkładem muzycznym (nagranym na płycie CD lub innym nośniku i opatrzonym imieniem i nazwiskiem wykonawcy oraz tytułem).
• W przypadku talentu plastycznego (lub innego manualnego) uczeń wykonuje pracę plastyczną w czasie trwania konkursu (ok. 45 min.). Uczeń ma zapewniony „kącik pracy”, przynosi jednak własne przybory.
• Talenty uczestników oceniać będzie jury złożone z wybranych nauczycieli i rodziców.
•  Finalistów wyłania jury podczas narady, po zakończeniu występów. O wyniku decyduje suma punktów.

Chętni zgłaszają się do p. Lucyny Paruch do 07.01. 2022, informują o sposobie swojej prezentacji i ustalają szczegóły.

Od października bieżącego roku szkolnego w edukacji wczesnoszkolnej  prowadzone są dodatkowe zajęcia rozwijające dla chętnych uczniów, zaproponowane przez Ministerstwo Edukacji i Nauki.      Celem projektu jest poprawa i monitoring stanu kondycji fizycznej dzieci po powrocie do zajęć stacjonarnych - walka ze skutkami pandemii koronawirusa.

 Zajęcia ,, WF Z AWF”  cieszą się zainteresowaniem, uczniowie pod okiem p. L. Paruch spotykają się dwa razy w tygodniu. Lekcje odbywają się według ustalonego planu i harmonogramu. Na początku przeprowadzone zostały testy somatyczne, sprawnościowe i wytrzymałościowe wszystkich uczestników, celem określenia poziomu sprawności fizycznej uczniów po nauce zdalnej.

red. L. Paruch

Na sali gimnastycznej naszej szkoły 23 listopada 2021 roku odbyły się Gminne Igrzyska Młodzieży Szkolnej w tenisie stołowym.

Nasze dziewczęta zajęły drużynowo I MIEJSCE. Zagrały w składzie: Patrycja Fitrzyk, Weronika Konieczna. 

W klasyfikacji indywidualnej uczennice klasy VIII wywalczyły: I miejsce Patrycja Fitrzyk, II miejsce Weronika Konieczna, III miejsce Julia Tekiela. Natomiast chłopcy uplasowali się na II miejscu Filip Fafara, III miejsce Paweł Konieczny i IV Dawid Domas. Wymienieni uczniowie zakwalifikowali się do eliminacji powiatowych z czego ogromnie się cieszymy.
 

WIELKIE GRATULACJE !!!

🥇👏
Ze sportowym pozdrowieniem!

J. Hojda

W październiku klasa 3 odwiedziła Kopalnię Soli w Bochni. Było to niezwykłe przeżycie zarówno dla dzieci jak i nauczyciela. Sceneria kopalni pobudza wyobraźnię, uruchamia procesy poznawcze, a także rozbudza ciekawość. Zwiedzanie trasy turystycznej to nic innego jak przeniesienie zajęć lekcyjnych do podziemi kopalni. Dzieci mogły poznać Królów Polski, zobaczyć ich, a także posłuchać ich opowieści. Dowiedziały się również jak powstała kopalnia, jak dawniej wyglądali i pracowali górnicy (ekspozycja multimedialna). Było to fantastyczne doświadczenie.

Druga wycieczka to wizyta w Gojump oraz Go Kids. Gojump to ponad 4 500 m2 ekscytujących atrakcji. Ogromna arena trampolin, baseny z gąbkami, zjeżdżalnie pontonowe, kosze do wsadów jak z NBA, ścieżki akrobatyczne, strefa z przeszkodami parkour-owymi. Go Kids to największy i najbardziej innowacyjny kryty park rozrywki dla dzieci, pełen radości i super zabawy, gdzie młodzi adepci ćwiczą swoje moce na wystrzałowych atrakcjach.

Dzieci mogły wypróbować nowy rodzaj aktywności fizycznej, a także pokonać swoje dotychczas nieznane lęki. Uczniowie wrócili zmęczeni ale baaaaardzo szczęśliwi.

red. A. Nizioł

Od początku roku szkolnego w naszej klasie dzieje się wiele ciekawych rzeczy. Rozpoczęliśmy  ogniskiem we wrześniu, a że pogoda nam dopisywała mogliśmy to połączyć z grami i zabawami ruchowymi na Orliku. W tym samym miesiącu sprzątaliśmy świat (Akcja sprzątania Świata), a także odwiedziliśmy wysypisko śmieci w Iwkowej. We wrześniu zrobiliśmy również kartki urodzinowe dla chorego Dawidka Wrony.

W październiku obchodziliśmy Dzień Gołej Stopy. Pokonując ścieżkę sensoryczną mogliśmy się przekonać jakie to uczucie chodzić na boso po makaronie, kaszy czy płatkach. Również w tym miesiącu obchodziliśmy Dzień Edukacji Narodowej, który był dla nas wspaniałym dniem gier planszowych i zabaw edukacyjnych. Nie możemy też zapomnieć o Święcie Dyni, podczas którego trochę potańczyliśmy, rozwiązywaliśmy różne zagadki, a także tworzyliśmy obrazy XXL. W październiku nasza koleżanka Wiktoria została Mistrzem Tabliczki Mnożenia. 

W listopadzie braliśmy udział (online) w akademii z okazji Święta Niepodległości przygotowanej przez klasy IV. W tym dniu wykonaliśmy piękne kotyliony, a także śpiewaliśmy pieśni patriotyczne. Wykonaliśmy także kartki dla polskich żołnierzy.

Ale to nie wszystko. Zorganizowaliśmy jeszcze Andrzejki, które były świetną zabawą dla nas wszystkich. Z wróżb przygotowanych przez naszą panią dowiedzieliśmy się, co nas czeka w przyszłości. Było naprawdę dużo śmiechu! Warto wspomnieć, że zawsze bierzemy udział w akcjach charytatywnych (akcja znicz, akcja dla zwierząt ze schroniska, akcja dla Layli, świąteczna akcja dla dzieci z bocheńskiego szpitala).

Byliśmy także na dwóch wycieczkach, ale to już w następnym artykule.

Pozdrawiamy, klasa 3.

red. A. Nizioł

Aby uwrażliwić najmłodszych na potrzeby innych ludzi oraz kształtować w nich chęć niesienia pomocy, już od najmłodszych lat prowadzimy w  szkole akcje charytatywne.

Ostatnio nasza szkoła włączyła się w akcję niesienia pomocy małej Layli.  Cała społeczność szkolna zbierała do puszek pieniążki (często były to oszczędności lub kieszonkowe uczniów). W ten czwartek zorganizowana została kolejna akcja dla chorej dziewczynki.  W porozumieniu z rodzicami przygotowano „ dzień słodkości”, a dochód w całości przeznaczono  na leczenie Layli. Smakołyki to wypieki rodziców - pyszne rogale, orzeszki, kocie oczka i inne  wypieki, które były sprzedawane przez reprezentantki Samorządu Uczniowskiego. W klasach pierwszych i drugich zebrano 826 złotych.            

 Serdecznie dziękujemy rodzicom za zaangażowanie. Akcja ta dowodzi, że macie WIELKIE SERCA.

Szanowni Państwo  SERDECZNIE DZIĘKUJEMY Wam i Waszym pociechom.

red. B. Golemiec

,,W wigilię św. Jędrzeja,

spełniona moja nadzieja.

Bogdaj to się sprawdziło,

co mi się ongi wyśniło,

że z rąk ojca dobrodzieja

zostałam wydana za pana Stefana’’.

Andrzejki są czasem radosnym, pełnym śmiechu i zabawy. W tym roku dzieci w kl. I-III bawiły się inaczej niż w latach poprzedzających okres pandemii. Obecne czasy nie pozwoliły na pełną integrację klas młodszych. Dzień ten został zaplanowany z zachowaniem reżimu sanitarnego.   Były zabawy, magiczne tańce, tajemnicze wróżby i przepowiednie. O przedniej zabawie świadczą radosne, roześmiane buzie uczniów. Są najlepszym dowodem, że zabawa była wspaniała.

red. B. Golemiec

Może to listopadowa melancholia nasunęła Kasi Kanownik pomysł na wiersz „Kochany Dziadek”, a może nieutulona tęsknota za kimś drogim, kto odszedł niedawno? Wspomnienia przywołało zdjęcie, na którym widać otoczonego wianuszkiem wnucząt pana Bogusława. „Tak było, ale już nie ma…” - zaczyna się liryk, który zapewnił naszej szóstoklasistce pierwsze miejsce w kategorii „Wyjątkowy wiersz” w konkursie poetycko – fotograficznym organizowanym corocznie w PSP w Iwkowej. Serdecznie gratulujemy.

Kochany Dziadek

Było tak, 

tak było, 

ale już nie ma, 

bo przyszła śmierć

i zabrała 

tę uśmiechniętą twarz 

i marzenia.

Teraz smutek w każdy kątek zagląda.

Wspólne chwile wracają echem we wspomnieniach.

Pusty fotel jak otwarta w sercu rana.

I łza, która cicho spływa po policzku,

kiedy jestem sama.

Gdzie się podział kubek z napisem "Kochany Dziadek"?                                                                                          

Poszukam... 

Obok zdjęcia postawię.

I to zdjęcie, i kubek 

od zapomnienia ocalę.

Katarzyna Kanownik

red. B. Fortuna

Choroba, pobyt w szpitalu, umieranie… Te trudne tematy, choć pomijane w mediach i w codziennych rozmowach, są obecne w szkolnych lekturach. Niełatwo się o nich rozmawia, bo wywołują egzystencjalny lęk i budzą niepokój o przyszłość. Są jednak osoby, które świadomie pomagają chorym, pracują z nimi na co dzień. I wiedzą więcej. To wolontariusze, pielęgniarki, ratownicy medyczni, lekarze. Co pociąga ich do takiego zawodu? Czy pomaganie innym jest łatwe? W nawiązaniu do omawianej lektury E. E. Schmitta „Oskar i pani Róża” klasa VII a wraz z wychowawczynią zaprosiła na lekcję mamę jednego z uczniów i przeprowadziła z nią wywiad. Pani Karolina Tabor jest pielęgniarką pracującą od dwóch lat na oddziale chirurgii w SP ZOZ w Brzesku.

Uczeń: - Jacy pacjenci trafiają na oddział, w którym pani pracuje?

KT: - Są to najczęściej osoby, które mają wcześniej zaplanowane zabiegi, więc można spokojnie przygotować ich do operacji, chwilę z nimi porozmawiać.  Zdarzają się jednak przypadki nagłe, kiedy stan pacjenta niespodziewanie się pogarsza, występuje na przykład krwawienie, i wtedy trzeba działać szybko.

U: - Jaka jest pani rola? Czy uczestniczy pani w operacjach?

KT: - Nie. Moim zadaniem jest przygotowanie pacjenta do zabiegu, na początku muszę pobrać krew, oznaczyć grupę krwi itd.

U: - Czy po operacji pacjenci szybko opuszczają szpital?

KT: - Jeśli nie ma komplikacji, zazwyczaj dość szybko wypisywani są ze szpitala. Ale trafiają do nas również pacjenci onkologiczni, którzy mają na przykład usuwany żołądek czy jelito grube, to są najtrudniejsze przypadki. Opieka nad nimi trwa około dwóch tygodni, włącza się wtedy m. in. żywienie pozajelitowe i bacznie obserwuje się stan pacjenta.

U: - Które sytuacje są dla pani najbardziej stresujące?

KT: - Zdecydowanie obserwacje pacjenta po operacji – kontrolowanie drenów, opatrunków, sprawdzanie, czy nie następuje np. krwotok wewnętrzny. Trzy – cztery razy w miesiącu wypada dyżur w tzw. sali wzmożonego nadzoru (sala nr 10). Trafiają na nią pacjenci po rozległych zabiegach operacyjnych, w ciężkim stanie zdrowia, czasami podłączeni do respiratora wymagający całodobowej obserwacji. Pełnimy tam dyżur 12 h przed komputerem, wpisując co godzinę parametry krążeniowe pacjenta i monitorujemy jego stan zdrowia.

U: - Czy ten zawód mogą wybierać również mężczyźni? Zna pani jakiegoś pielęgniarza?

KT: - Na moim oddziale pracują tylko pielęgniarki, ale mam kilku kolegów pielęgniarzy. Częściej można spotkać ich na przykład na oddziałach SOR – u, bo tam potrzebne są osoby z większą siłą fizyczną. To zawód nie tylko dla kobiet.

U: - A kiedy podjęła pani decyzję, że zostanie pielęgniarką? Jak długo i gdzie przygotowywała się pani do tego zawodu?

KT: - Pomysł pojawił się już w gimnazjum, bardzo lubiłam uczyć się biologii, chemii. Miałam tez możliwość pracy przez krótki okres w charakterze wolontariuszki w szpitalu. Potem wybrałam liceum o profilu biologiczno – chemicznym i kształciłam się dalej, uzyskując licencjat z fizjoterapii, a potem zdecydowałam się na pielęgniarstwo. Obecnie kontynuuję studia magisterskie.

U: -  Z którymi przedmiotami miała pani najwięcej problemów na studiach?

KT: - Zdecydowanie najtrudniejsza była farmakologia, anatomia i chemia.

U: - Jest coś, czego nie lubi pani robić jako pielęgniarka?

 KT: - Nie lubię zmieniać opatrunków. Oczywiście, nie unikam tego zajęcia, ale na szczęście na oddziale pracuje też od poniedziałku do piątku pani opatrunkowa, która ma w tym zakresie największe doświadczenie. 

U: - Czy widziała pani śmierć? Jak wyglądają takie momenty w szpitalu?

KT: - To temat trudny, zahaczający o tajemnicę. Jedni odchodzą spokojnie, we śnie. Inni bardzo cierpią, ale medycyna pomaga im w takich chwilach (podaje się np. morfinę). Miałam tez możliwość zaobserwować, że pacjent nie może odejść, bo jakby na kogoś czeka i chce z kimś porozmawiać, coś jeszcze wyjaśnić.  Dopytujemy się wtedy dyskretnie, szukamy kontaktu z rodziną albo konkretną osobą i rzeczywiście czasem po takiej rozmowie chory spokojnie umiera. Jeśli pacjent jest osamotniony, nie ma rodziny, czasem modlimy się z nim wspólnie, zapalamy świecę…

U: - Ratowała pani bezpośrednio czyjeś życie?

KT: - Tak, ale nie robiłam tego samodzielnie, tylko w zespole. Reanimowaliśmy osobę przez około godzinę, to duży wysiłek fizyczny, dlatego nie dalibyśmy rady zrobić tego osobno. Zmienialiśmy się co 3 minuty, aby podtrzymać funkcje życiowe pacjenta. Udało się.

U: - Jak godzi pani życie prywatne z zawodowym? Czy można zapomnieć o tych wszystkich trudnych sytuacjach, kiedy wraca się do domu?

KT: - Tak, to rzeczywiście nie jest łatwe. Na ogół udaje mi się zapomnieć o pracy, ale bywają dni, kiedy to jest niemożliwe, na przykład gdy umiera młoda osoba. Nawet po dwunastu godzinach pracy nie można przestać o tym myśleć. Trudne są też dyżury w święta, weekendy, kiedy chciałoby się spędzić ten czas z rodziną.

U: - Czy jest pani zmęczona pracą? Nie boi się pani szybkiego wypalenia zawodowego?

KT: - Nie. Lubię swoją pracę. Cały czas się czegoś uczę, głównie od starszych koleżanek. W książkach jest teoria. Ktoś musi ci pokazać, jak wkłuć się w żyłę, jak założyć sondę, jak rozpuścić i podawać leki. W tym zawodzie liczy się nie tylko wiedza, ale nawet bardziej doświadczenie. Pomaganie innym daje naprawdę dużo satysfakcji. Nie zauważam wypalenia zawodowego u starszych pielęgniarek, raczej zmęczenie fizyczne. Często z wiekiem pojawiają się choroby współistniejące i to może utrudniać pracę w naszym zawodzie.

U: - Jakie relacje ma pani z pacjentami? Czy potrafią okazywać wdzięczność?

KT: - Myślę, że mam dobre relacje z chorymi. Są zazwyczaj zadowoleni z opieki, często dziękują. Bardzo rzadko zdarza się, że pacjent zażyczy sobie zmiany osoby, która ma np. pobrać krew, ma do tego prawo. Staramy się rozmawiać z pacjentami przed i po operacji, oswajać ich z trudną sytuacją, rozwiewać wątpliwości. Nie wszyscy chorzy chcą jednak rozmawiać, wtedy włącza się psycholog. Z kolei pełnej informacji na temat leczenia może udzielać tylko lekarz. 

U: - Jakie ma pani zdanie na temat szczepień przeciw COWID – 19? Wiele osób uważa, że są one niepotrzebne.

KT: - Pracowałam trzy miesiące na oddziale covidowym i opiekowałam się zarażonymi pacjentami. Widziałam, w jak szybkim tempie rozwija się wirus i błyskawicznie niszczy płuca. Dlatego zdecydowanie uważam, że powinniśmy się szczepić. Jeśli zaszczepiłaby się znaczna większość społeczeństwa, szybciej wrócilibyśmy do normalności. Nie jest dobrze, kiedy ktoś powtarza fałszywe przekonania na temat szczepień rozpowszechnione w Internecie. Szkodzi w ten sposób sobie i innym.

U: - Dziękujemy za rozmowę. Życzymy dużo sił, pogody ducha i optymizmu w codziennej pracy oraz realizacji dalszych planów zawodowych.

red. B. Fortuna

Międzynarodowy Dzień Praw Dziecka obchodzony w dniu 20 listopada to wyjątkowy dzień, w którym uwaga wszystkich kierowana jest na dzieci i ich prawa. Uczniowie klasy 5a przygotowali okolicznościowy plakat, jak również nagrali piosenkę o Prawach Dziecka. Chcieli w ten sposób przypomnieć najważniejsze przesłanie, jakim jest troska o dzieci i ich prawa, aby mogły w pełni rozwijać swój potencjał. Czuły się bezpiecznie, mogły się śmiać i śpiewać.

Prawa_Dziecka_klasa_5a.mp4​​​​​​​

red. D. Golonek-Suder

W związku z trudną sytuacja na granicy z Białorusią oraz w nawiązaniu do obchodów Święta Niepodległości  Szkolne Koło „Caritas” zorganizowało akcję „Dziękujemy obrońcom naszych granic”. Uczniowie przygotowali ponad 300 kolorowych kartek z życzeniami dla naszych pograniczników i żołnierzy, którzy w bardzo trudnych warunkach mierzą się z zaistniałą rzeczywistością na naszej wschodniej granicy. Uważamy, że w chwilach tak ciężkiej próby, winni jesteśmy im słowa otuchy i wsparcia. Każdy gest zwykłej ludzkiej solidarności jest w takiej sytuacji bezcenny.

Nasza akcja dostrzeżona została przez media, takie jak „Gość Niedzielny”, Radio RDN Małopolska, czy też portal „Bochnianin PL”. Skontaktował się z nami również jeden z żołnierzy pełniący służbę na polsko-białoruskiej granicy. Przekazał nam słowa podziękowania, również od swoich kolegów, którzy są nam bardzo wdzięczni za przeprowadzenie tej akcji. Potrzebowali takiego wsparcia, zwłaszcza po serii brutalnych i głęboko krzywdzących wypowiedzi, które pojawiły się w przestrzeni medialnej pod adresem polskich służb. Żołnierz relacjonuje, że wraz z Kolegami mierzy się z ogromnym lękiem, niepewnością, poczuciem fizycznego i psychicznego obciążenia. Choć wielu z Nich brało już udział w bardzo wymagających misjach pokojowych na całym świecie, to w obecnej służbie trudność dodatkową stanowi fakt, że przychodzi im troszczyć się bezpośrednio o swoją Ojczyznę, swój Dom. Jak dodaje, wsparcie i modlitwa ze strony dzieci są dla nich szczególnie ważne, bo praktycznie każdy z nich zostawił w domu swoich bliskich.

https://www.rdn.pl/religia/to-podziekowanie-za-ich-ciezka-prace-sluzby-chroniace-granice-dostana-laurki-od-uczniow-z-rajbrotu

Opiekunowie SKC

Ks. Krzysztof Jankowski

Mirosław Koralewski

Przedstawiciele Publicznej Szkoły Podstawowej w Rajbrocie uczestniczyli w Gminnych Obchodach Święta Narodowego, które miały miejsce w Lipnicy Murowanej. Uroczystość rozpoczęła się przemarszem pocztów sztandarowych spod budynku OSP do kościoła parafialnego pw. Św. Andrzeja, gdzie odbyła się msza święta w intencji Ojczyzny oraz poległych w obronie naszego kraju. Następnie wszyscy udali się na rynek, tam delegacje gminnych instytucji złożyły wiązanki kwiatów pod pomnikiem upamiętniającym obecność Marszałka Józefa Piłsudkiego na ziemi lipnickiej.

19 listopada b.r. minął w edukacji wczesnoszkolnej jako Dzień Wspólnego Czytania. Akcja została zorganizowana w ramach realizacji innowacji pedagogicznej pt. ,,Edukacja wczesnoszkolna z pomysłem”.

Do wspólnego czytania zaprosiliśmy niektóre babcie oraz mamusie. Panie przeczytały dla wszystkich uczniów wybrane legendy, baśnie oraz bajki. Wszyscy uważnie słuchali, by w dalszej części zajęć wykonać pracę plastyczną związaną z tematem dnia. Serdecznie dziękujemy naszym gościom: p. Wandzie Trojan, p. Grażynie Goc oraz p. Renacie Kaczmarczyk, za przyjęcie naszego zaproszenia oraz za poświęcony nam czas.  Na zakończenie naszego spotkania wszyscy uczniowie zostali obdarowani słodkościami, za które bardzo dziękujemy.

red. L. Paruch

Klasy pierwsze obchodziły Święto Niepodległości 12 listopada (a nie dwa dni wcześniej, jak wszystkie inne klasy, gdyż tego dnia uczestniczyły w wycieczce do Kopalni Soli w Bochni).Wzorem pozostałych uczniów naszej szkoły pierwszoklasiści uczestniczyli online w akademii uświetniającej rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości oraz wspólnie odśpiewali hymn państwowy. Podczas zajęć plastycznych uczniowie klasy I a zajmowali się wykonywaniem godła naszego państwa, a uczniowie klasy I b starali się w formie rysunków – laurek wyrazić wdzięczność żołnierzom broniącym granic naszego kraju. Uwieńczeniem obchodów tego ważnego święta była wspólna wycieczka na cmentarz w celu złożenia przy Grobie Partyzantów hołdu wszystkim tym, którzy polegli w obronie Ojczyzny.

red. A. Koralewska

Dwudziesta rocznica Europejskiego Dnia Języków to wyjątkowy czas, by przypomnieć młodym ludziom, że nauka języków obcych jest bardzo ważna, a ich  znajomość znacznie ułatwia życie i pozwala znaleźć lepszą pracę.  Języków uczymy się przez całe życie: zarówno w szkole, jak i poza nią. Język to nie tylko słowa, ale też sposób myślenie i postrzegania świata.  Uczniowie z każdej klasy wykonali wspaniałe prace, które początkiem listopada udekorowały nasz korytarze stając się źródłem wiedzy o kulturze i historii danego kraju.  Poziom wykonania prac przerósł nasze oczekiwania i wybór tej najlepszej był niezwykle trudny. Ostatecznie wygrała klasa 5b. Wszystkim bardzo gratulujemy. 

 Każdy język ma swój stół z powyłamywanymi nogami, trudnymi do wypowiedzenia słowami, zdaniami. Przygotowałyśmy więc językowe łamańce. Uczniowie mogli się zmierzyć  z tym niełatwym zadaniem. Dużo było przy tym śmiechu i dobrej zabawy. Plączące język słowa ostatecznie poddawały się i każde brzmiało swym właściwym, poprawnym odcieniem. Jak uczyć się języków to śpiewająco. Chórzyści zaśpiewali "Panie Janie" w kilku językach -  wyszło im wspaniale. Wielojęzykowy kanon przypomina o tym, ze warto się uczyć i nie jest to aż takie trudne.

Również młodsze dzieci włączyły się i wykonały prace plastyczne związane z nauką języków obcych.

Uczniowie klasy 1b poznawali flagi różnych krajów europejskich, utrwalili nazwy kolorów po angielsku oraz słuchali piosenki "Hello in different languages". Dzięki tej piosence można było dowiedzieć się, jak powiedzieć "cześć" w kilku językach. Najwięcej radości sprawiły uczniom kolorowanki, przedstawiające najważniejsze atrakcje i symbole związane z omawianymi krajami.

Ponieważ nie mogliśmy się spotkać wspólnie na sali gimnastycznej, dlatego też w nieco skromniejszy sposób dokonaliśmy podsumowania tego wydarzenia i obdarowaliśmy słodkościami wszystkich zaangażowanych. Dziękujemy i zachęcamy do codziennej zabawy z językami (nie)obcymi!

                                                                                                                         Nauczyciele języków obcych

Tydzień temu uczniowie klasy szóstej podsumowali projekt edukacyjny pt. „Grzybobranie” realizowany od września do końca października bieżącego roku pod okiem nauczycieli: B. Fortuny, D. Golonek – Suder i B. Matlęgi.

Inspiracją był fragment "Pana Tadeusza" pt. „Grzybobranie”. Epopeję A. Mickiewicza, a zwłaszcza poetyckie opisy ojczystej przyrody, trudno analizować w ławce, dlatego zachętą do uważnej lektury miały być kreatywne działania w terenie: wyprawy do lasu, fotografowanie rozmaitych grzybów i wymyślanie oryginalnych porównań. Szóstoklasiści samodzielnie szukali informacji na temat grzybów jadalnych i niejadalnych, tworzyli lapbooki, poradniki dla grzybiarzy oraz quizy sprawdzające zdobytą wiedzę. Świetnie bawili się, nagrywając piosenkę „Rudy, rudy rydz” oraz odcinek kulinarnego programu. Podczas prezentacji najpierw pokazano scenki ilustrujące symbiozę wybranych drzew i grzybów leśnych a potem dyskutowano nad tym, czy z grzyboholizmu trzeba się leczyć. Zdecydowanie przeważyły argumenty, że takie uzależnienie na pewno nikomu nie zaszkodzi.

Zbieranie grzybów jest długą i piękną, lokalną tradycją, warto ją pielęgnować, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, kiedy ciągle gdzieś pędzimy, zamiast czerpać radość ze spokojnego obcowania z naturą. W działania uczniów, częściowo wykonywane w grupach, aktywnie włączyli się bliscy, chętnie dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem. Zdobyte umiejętności, zwłaszcza w zakresie praktycznego zastosowania technik komputerowych, szóstoklasiści z pewnością wykorzystają w przyszłości.     

https://view.genial.ly/61488f64bc64f80ddaadcb27/presentation-grzybobranie-podsumowanie

https://view.genial.ly/6145ad89ae7dec0dd432c1ce/presentation-nature-presentation

https://www.mentimeter.com/s/83ba04e9fe155e6adbee5ae28f592305/2caaf45007c7

https://www.mentimeter.com/s/038a740834df6757d2b72474a2ca1ee5/3ffb22f3616e/edit

red. B. Fortuna

Spotkania wychowawców klas z rodzicami uczniów Publicznej Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II odbędą się według następującego harmonogramu:

• Uczniów klas I-III PSP 

Kl. I a -  p. B. Golemiec – godz. 16.30, sala nr 1;

Kl. I b – p. A. Koralewska  – godz. 16.00, sala nr 2;

Kl. II a  – p. L. Paruch  - godz. 15.30, sala nr 3;

Kl. II b – p. A. Radzięta – godz. 15.30, sala nr 9;

Kl. III  – p. A. Nizioł – godz.17.00, sala nr 10 budynek główny szkoły.

• Uczniowie klasy IV – VIII  PSP w  głównym budynku szkoły:

Kl. IV a – p. B. Wieciech  – godz.16.00, sala nr 4;

Kl. IV b -  p. A. Pietrzyk  – godz. 15.30, sala nr 16;

 Kl. V a -  p. M. Bodek – zebarnie odbędzie się w późniejszym terminie;

 Kl. V b -  p. B. Kuska – godz. 15.30, sala nr 15;

Kl. VI  -  p. M.Koralewski – godz. 17.00, sala nr 17;

Kl. VII  a -  p. B. Fortuna – godz. 16.00, sala nr 24;

Kl. VII b -  p. I. Mularz  – godz. 16.00, sala nr 13;

Kl. VIII  a -  p. S. Biernat-Krawczyk – godz. 15.30, sala nr 20;

Kl. VIII  b -  p. A. Piech – godz. 16.00, sala nr 22.

Klasa II A postanowiła solidnie przygotować się do zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia. 12 listopada b.r. pod okiem Pani Małgorzaty Golemiec uczniowie wzięli udział w warsztatach malowania bombek choinkowych. Zajęcia okazały się niezwykle ciekawe, interesujące i rozwijające wyobraźnię. Powstały różne ciekawe wzory namalowane farbami i utrwalone brokatem. Każdy uczeń otrzymał na własność dużą bombkę choinkową. Będzie mógł nią ozdobić swoje drzewko.

Serdecznie dziękujemy p. Golemiec za poświęcony czas i pomoc w pracy.

red. L. Paruch